Zwolnienie z pracy – czy należy się z tym godzić?

W poniższym tekście pochylimy się nieco nad okolicznościami, w jakich może dojść do zwolnienia osoby zatrudnionej. Wbrew pozorom, rozwiązanie umowy z inicjatywy pracodawcy wcale nie jest łatwe. Może do niego dojść tylko pod pewnymi warunkami, a nawet wtedy pracownik ma prawo odwołać się do Sądu Pracy. Jakie to okoliczności? I w jakich przypadkach rozwiązanie umowy o zatrudnienie jest niemożliwe? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz poniżej.

Pracodawca może rozwiązać umowę z pracownikiem (z zachowaniem okresu wypowiedzenia) zawartą na okres próbny, czas określony oraz czas nieokreślony. O ile w pierwszych dwóch przypadkach niekonieczne jest podanie przyczyn takiej decyzji, to już w ostatnim z nich są one wymagane. Co ważne, w przypadku zwolnienia dyscyplinarnego za rażące nieprzestrzeganie warunków (tzw. ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych) umowy okres wypowiedzenia nie obowiązuje.

Konsekwencje i formy rekompensaty

Osoba, która była zatrudniona na okres próbny lub na czas określony, może w takim wypadku jedynie żądać wypłacenia odszkodowania w wysokości wynagrodzenia, jakie otrzymałby do momentu, do którego umowa miała obowiązywać pierwotnie. Odszkodowanie w tym przypadku nie może być jednak większe niż wynagrodzenie za 3 miesiące.

Z kolei, jeśli umowa była zawarta na czas nieokreślony, pracownik może odwołać się do Sądu i w ramach postępowania żądać przywrócenia na stanowisko na dotychczasowych warunkach lub rekompensaty finansowej o maksymalnej wysokości równej trzykrotności wypłaty. Sąd w ramach postępowania zbada m.in. kwestie formalne dotyczące zawiadomienia o wypowiedzeniu umowy, a także oceni, czy przedstawione w dokumencie przyczyny takiej decyzji są rzeczywiste.

Bardzo ważną kwestią jest zachowanie terminu do złożenia odwołania do Sądu. Obecnie wynosi on 21 dni od momentu otrzymania pisemnego wypowiedzenia.

Kiedy zwolnienie z pracy jest niemożliwe?

Istnieją jednak okoliczności, w których zwolnienie osoby zatrudnionej będzie nieskuteczne. Nie można wypowiedzieć

umowy następującym grupom:

  • osobom, które w przeciągu 4 lat osiągną wiek emerytalny,
  • kobietom w ciąży, na urlopie macierzyńskim i wychowawczym,
  • osobom nieobecnym z uzasadnionych przyczyn (np. urlop wypoczynkowy, bezpłatny, okolicznościowy, zwolnienie lekarskie),
  • pełniącym służbę wojskową,
  • działaczom związków zawodowych.

Jeżeli zatem uważasz, że przyczyna wskazana w wypowiedzeniu umowy jest nieprawdziwa lub wypowiedzenie nie zawiera wszystkich elementów formalnych to warto dochodzić swoich praw przed Sądem. Tym bardziej, że w sprawach pracowniczych, gdzie wartość przedmiotu sporu jest mniejsza niż 50.000.00 zł, pracownik jest zwolniony z opłat sądowych.

Przed wszczęciem procesu warto jednak skonsultować sprawę z prawnikiem, aby ten mógł ocenić szanse powodzenia sprawy i zaproponować właściwe rozwiązanie.